دیس

درود بر شما

جمعه، مرداد ۰۱، ۱۳۸۹

هنر های رزمی در سوابق مذهبی ایران




همان طور که در صفحات قبل اشاره شد کشورهایی که خود را مهد هنرهای رزمی می دانند سابقه ای چند صد ساله و کمتر از حدود پنج قرن را اعلام می نمایند در صورتی که به گواه تاریخ  در حدود پانزده قرن پیش و با نزول دین آسمانی اسلام سوابق هنر رزمی در این دین و بویژه مذهب تشیع که مهد آن ایران است , کاملا مشهود و مستند است .


دین اسلام علاوه بر تعالیم آسمانی و اخلاق والا که برای نجات بشریت از گمراهی و نابودی , و هدایت انسان به سوی خوشبختی و سرافرازی هر دو سرا تکیه دارد ، به امر سلامت ، پرورش و دانش انسان ها نیز پرداخته است ...




از جمله مهمترین آن فرمایش حضرت محمد (ص) مبنی بر آموزش فرزندان و جوانان و ورود به عرصه ورزش به ویژه شنا ، تیراندازی و سوارکاری است که از با اهمیت ترین ورزشهاست ، ضمن آن که آموزش هنرهای رزمی نیز بسیار مورد توجه بوده است چرا که همواره مسلمانان با دلاوری و جنگاوری بالای خود در نبرد با دشمنان حق این مهم را به اثبات رسانده اند .


اما مهمتر از همه دلاوری و قدرت رزم والای ائمه اطهار(ع) بخصوص حضرت مولا علی(ع) بود که ایشان علاوه بر این که اوج ایمان ، تقوی ، درایت ، دانشوری و اخلاق حسنه اسلامی بودند ، در هنرهای رزمی نیز تبحر خاص و مهارت ویژه ای داشتند به گونه ای که تاریخ همچون او جنگاور با شهامتی را به خود ندیده است .


کمتر کسی است که حضور دلاورانه حضرت علی (ع) درمیدان های نبرد حق علیه باطل را نشنیده باشد به ویژه خوابیدن در بستر پیامبر اسلام (ص) در شب هجرت و رویارویی با چهل جنگجوی قبایل عرب از جا در آوردن درب عظیم خیبر و نبرد با پهلوان افسانه ای عرب درجنگ خندق و غلبه بر آن , جنگاوری حیرت انگیز در جنگهای بدر و احد و .... آموزش سربازان اسلام برای نبرد با دشمنان و بسیاری از موارد دیگر که بیان همه در این مکتوب نمی گنجد اما برخی از حرکات ویژه ای که مولا امیر المومنین در آن مهارت ویژه ای داشته اند و کسی در حد ایشان توانایی آن را نداشته قدرت بدنی افزون در نبرد تن به تن   تیر اندازی با کمان بصورتهای مختلف به ویژه در تاریکی حرکات رزمی شمشیر در حال سوار بر اسب بگونه ای که از روی اسب در حال تاختن به زمین می آمدند و شمشیر می کشیدند و بلا فاصله به حالت اولیه برمیگشتند حرکات رزمی با طناب و میدان موانع رزمی که حتی به دیگرجنگجویان مسلمان نیز آموزش می دادند و ... می باشد که از ایشان به عنوان جنگجویی یاد کرده اند که هیچ حریف و همواردی در میدانهای رزم و نبرد نداشته است ، دلاور بی همتایی که هیچگاه پشت به دشمن نکرد و به همین منظور زره ایشان حفاظ پشت نداشت ,  بزرگ مردی که در اوج قدرت اصول جوانمردی ، محبت و اخلاق والا را در عمل نمایان ساخت و سردار بزرگی که برای همیشه تاریخ بهترین الگوی نیک و بالاترین سمبل درستی و راستیست .


علاوه بر قدرت شگفت انگیز حضرت علی (ع) ، فرزندان پاکش نیز در این امر سرآمد تاریخ بوده اند ,


بویژه حضرت ابوالفضل (ع) که نمونه والای جوانمردی ، وفا ، مهربانی ، جنگاوری و قدرت رزمی بوده است این فرزند پاک مولا که در هنرهای رزمی بی همتا بوده و قهرمان و پهلوانی نبوده که توان رویارویی با این شیر مرد اسلام را داشته باشد ، تبحر و مهارت خاصی در فنون رزمی درعین توانایی بالای بدنی داشت . از مهمترین جنگاوریهایش نبرد با سه فرزند پهلوان یکی از بزرگ پهلوانان عرب در جنگ صفین بوده است که به صورت پیوسته با هر سه تن نبردی جانانه می نماید و آنان را به هلاکت می رساند و حتی آن پهلوان نامی عرب را  نیز در حضور عمرو عاص شکست می دهد و نابود می سازد در حالی که اول دوران جوانی اش بود و یا در هنگامه های مشق رزم مولا علی (ع) تنها کسی که توان پایداری تا فرجام را داشت حضرت البوالفضل (ع) بود از مهمترین نبرد های این پهلوان بزرگ اسلام حضور در میدان های رزم صحنه کربلا و در کنار برادر بزرگوارش بود که آنچنان لرزه بر دشمن انداخته که کسی جرات و توان حضور در میان لشگریان امام حسین (ع) را نداشت ، هم او که به تنهایی نگهبان خیمه ها بود و وقتی دشمنان قصد حمله و شبیخون به خیمه های حضرت سید الشهدا (ع) را داشتند از این اقدام خودداری نمودند و دلیلشان هم این جمله بود که " عباس نگهبان خیمه هاست " و یا دقیقا پس از شهادت حضرت عباس (ع) دشمنان کینه توز به خیمه ها حمله ور شدن ، حتی شهادت این بزرگ پهلوان را هم باور نمی کردند تا جایی که بیان داشتند " مگر عباس هماوردی داشت ؟ "
در واقع جنگاوری و وفای مولا را همگان در وجود و روح حضرت ابوالفضل (ع) می دیدند وکسی توان انکار این مهم را نداشت که عباس توانا ترین جنگجوی زمان است .



البته همه ی بزرگان این مذهب والا علاوه بر اینکه در همه ی علوم سرامد بودند , در اوج ایمان ، تقوا ، توانائی بدنی و قدرت رزمی نیز بودند و همه ی ائمه اطهار (ع) در طول تاریخ و عمر مبارکشان این مهم را به اثبات رساندند .


جنگاوری های حضرت امام حسین (ع) که در جنگ جمل تنها کسی بود که توانست به فرمان مولا علی (ع) پرچم دشمن را پائین آورد همچنین دلاوری های آن حضرت و اوج صبر و مقاومت در واقعه ی کربلا که همچون نوری از هدایت و قدرت الهی در مبارزه با گمراهان و باطل کیشان برای ابد در تاریخ جاودانه است .


همچنین تیر اندازی با کمان حضرت امام محمد باقر (ع) در حضور هشام ، به زانو درآمدن درندگان و شیران در قفس هارون الرشید به قدرت الهی امام موسی کاظم (ع) ، حرکات رزمی و تیراندازی با کمان سوار بر اسب در حال حرکت و بصورت چشم بسته توسط حضرت امام رضا (ع) در اردوگاه رزمی مامون عباسی و بسیاری از موارد دیگر که بصورت داستان های حقیقی و واقعی وجود دارد و ارزنده ترین اسناد تاریخی در نمایاندن قدرت رزمی بزرگان آئینمان می باشد که نشانه های روشن این واقعیت انکار ناشدنی است که اوج هنرهای رزمی که با روح جوانمردی و اخلاق والا آمیخته شده در این آئین است و هر کسی هر تلاشی در پنهان کردن این حقیقت نماید محکوم به شکست است چرا که این موارد نه افسانه های شرقی است و نه تخیلات وهیاهوی غربی بلکه حقایقیست که برگهای زرینی در تاریخ ثبت نموده است .


حال با نگاه به گوشه ای از تاریخ ، بیاندیشیم و نیک بنگریم آنانی که ادعای مرکزیت و مهد پیدایش هنر های رزمی را می نمایند در چه حد و اندازه ای هستند و چه اسناد روشن تاریخی دارند و در این مسیر قضاوت حق جویان چیست ؟


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر